Bir Gebelik Güncesi  ” Mutluluğa Yolculuk “

Başka bir merkezde yaptırmış olduğum transfer sonrası düşük ve Timur Hocam’ın ” Rahimi iyice hazırlayıp (Histeroskopi+gebelik aşısı) sonra denenmeli ” demesiyle başlayan süreç…Çocuksuz ailelerde anne adaylarından elde edilen en az 7-9 yumurta hücresi baba adayının spermleri ile laboratuar koşullarında döllenir ve yine laboratuar koşullarında embriyoların gelişmesi için üç gün beklenir. Elde edilen embriyolardan iki ile üçü rahme yerleştirilir. Bu işlem başarılı bir gebeliğe yol açarsa,hazırlanmış olan diğer embriyolara ihtiyaç kalmaz. Bu embriyolar çiftlerin isteği doğrultusunda, daha sonra kendileri için başka bir gebelikte kullanılmak veya başka evli ve çocuksuz çiftlere bağışlanmak üzere veya kök hücre geliştirmek üzere dondurulmaktadır.

Histeroskopi takip eden ay, kalan son 3 embriyo ile son kez deneyeceğiz. Tanrım lütfen değerlerim iyi çıksın, bir ay daha atmasın. Adetin 2. günü, kan vermeye gidiyorum.

 

Hadi meleklerim, bir işaret verin… Bir mesaj… Arabanın radyosunu açıyorum, Nil Karaibrahimgil. ” Hadi inşallah, olacak, olacak, olacak, mucize olacak. Bak gör o benim olacak ”. Bir kızım olsa adını NİL koyacak kadar, beni büyüleyen nehir Nil ve her yönüyle sevdiğim Sanatçı NİL. Koca Afrika’ya can veren NİL gibi, bir şarkı ile canıma can katan NİL…Oturuşum dikleşiyor, son ses eşlik ediyorum şarkıya… Boynumdaki Lal taşı ile “Vav” harfi kolyemi öpüp Laboratuvara giriyorum. (Uğur kolyelerim; Cenin şeklinde olması ve her gün Güzel Allah’ıma şükranlarımı sunmak amacıyla, “Vav” harfi ve kadın üreme organlarının taşı olan “Lal” ) Ve sonuç, ” Değerler çok güzel başlıyoruz.”

 

Teşekkürler Tanrım.. Tabi ki takip eden tüm tahlillere NİL’in şarkısı ile gidiliyor.

 

Her şey yolunda gidiyordu ki, endometrium ölçümü 5,6. Olacak, olacak, olacak, mucize olacak… Çift doz östrojen başlandı, 2 gün sonra: 8,6. Transferden 1 gün önce 9.4.

 

Sevgili Erkin gebelik aşımızı hazırladı. Ameliyathanedeyim, Timur Hocam geldi…” Her şey çok güzel olacak, rahat ol lütfen” şeklinde sevgi dolu telkinler, huzur veren ses tonları… Özge hemşirenin elimden tutuşu ve sevgi dolu, teskin edici konuşması, “Hayal et ve sevgiyle kabul et, et ki istendiğini, beklendiği bilip, sevgiyle gelsin”, “Kızınla kumlarda yürüyorsun” dediğinde, bebeğimi kucaklayıp topuklarını ısırmış, kadar gerçekti hissettiklerim… İçim titriyor, gözümden yaşlar süzülüyordu. Işıklar, görseller, müzik… Ameliyathane değil sanki terapi merkezi gibi…Bu günün prensesi benim..

 

Gebelik aşısı işlemine başlandı, o kadar gevşek, o kadar rahatım ki. Zihnim de bir baloncuk… Bulutlar üzerinde çıplak melek gibi uyuyan bir bebek. Timur amcası pamuklar içinde uysun diye ilk yatağını hazırlıyor şu anda. Odamdayım, Timur Hoca Ebru Hanıma yönlendiriyor. Daha önce telefonda konuşmuş, tavsiye ettiği birkaç kitabı okumuştum. Sohbet ederken, “Çok istiyorum ama bir an yaşlı anne babası olacak, erken yaşta bizsiz kalacak diye kahroluyorum” dediğimde, “Hepimiz kendi hikayemizi yaşarız, şu anki sizin hikayeniz”. Tek cümle ile 4 transferde yaşadığım en büyük kaygımı siliverdi…

 

Kimse yat, kalkma demedi ama kimseyi görmek, negatif tek kelime duymak, rol yapıp kendimi yormak istemiyordum. Kendimi şımartmak, aylak aylak evde oturup, ölüm ilanlarına kadar gazete okumak… 150. kez “Mavi Boncuk”, 151. kez “Hababam Sınıfı”nı izlemek istiyordum.

 

10. gün hiçbir belirti yok. İlkinde vardı; uyku, memelerde dolgunluk vs. Eşim 1 hafta önce oynanmış, Türkiye-Rusya Bayan Basket milli maçını izliyor. Ben Google’dan belirtiler okuyorum. Aşırı duygu değişimi… Bir gebenin komedi filmini seyrederken, bir sahneye takılıp 1 saat ağladığını okuyorum. Eşim “Bak 4 sn. var, maç 66-66 ve Işıl’ın basketiyle biz alacağız maçı” dedi. Mola bitti, maç başladı, Işıl basketi attı. Ve maç bizim… Ben başladım ağlamaya ama ne ağlama…1 hafta önce oynanan, sonucu belli ve sadece 4 sn. izlenen bir maça nasıl ağlanır ki! Kesin hamileyim.

 

11. gün, gece heyecan ne kelime… Hala hiçbir belirti yok. Tansiyonum hep düşük, nabzım 50 civarıdır. Gebelikte anne nabzı %50 artar diye okumuştum, bir yerlerde. İşte buldum. Hemen tansiyon, nabız ölçümü… Nabzım hayatımda ilk defa 75. Bu iş tamam!

 

12. gün, saat 12’ye kadar bekledim. Sabahın köründe gidemedim.. ve… BHCG 213 “Hocam ikiz olma ihtimali yok dimi, ikiz olsaydı…” insanoğlu bu işte. Timur amcası öyle güzel bir yatak hazırlamış ki, gümbür gümbür atan kalbiyle, kesesinin içinde dün oynuyordu bile. Fiziken ve ruhen BALANS AYARIMI yapan, Timur Hocam ve tüm GÜRGAN CLINIC personeline, sevgi ve şükranlarımla…